قاصدی باشیم از برای صداقت و مهربانی
اینجا فقط میخوام صادق باشم و دوست دارم باهام صادقانه رفتار بشه؛بیش از هر چیز از نگاه بالا به پایین انسان ها به یکدیگه متنفرمقاصدی باشیم از برای صداقت و مهربانی
اینجا فقط میخوام صادق باشم و دوست دارم باهام صادقانه رفتار بشه؛بیش از هر چیز از نگاه بالا به پایین انسان ها به یکدیگه متنفرمیک با یک برابر نیست!!
معلم پای تخته داد می‌زد
صورتش از خشم گلگون بودو دستانش به زیر پوششی از گرد پنهان بود.
ولی آخر کلاسی‌ها
لواشک بین خود تقسیم می‌کردند؛وان یکی در گوشه‌ای دیگر «جوانان» را ورق می‌زد.
برای اینکه بیخود های و هو می‌کرد و با آن شور بی‌پایان،
تساوی‌های جبری را نشان می داد.
با خطی ناخوانا بر روی تخته‌ای کز ظلمتی تاریکغمگین بود،
تساوی را چنین بنوشت:
«یک با یک برابر است...»
از میانِ جمع شاگردان یکی بر خاست،همشه یک نفر باید بپاخیزد؛
به آرامی سخن سر داد:
تساوی اشتباهی فاحش و محض است!
نگاه بچه ها ناگه به یک سو خیره گشت و
معلم مات بر جا ماند.
و او پرسید: اگر یک فرد انسان، واحد یک بود
آیا یک با یک برابر بود؟
سکوت مدهشی بود و سوالی سخت
معلم خشمگین فریاد زد: آری برابر بود...
و او با پوزخندی گفت:اگر یک فرد انسان واحد یک بود،
آنکه زور و زر به دامن داشت بالا بود،
آنکه قلبی پاک و دستی فاقد زر داشت پایین بود؟
اگر یک فرد انسان واحد یک بود،آنکه صورت نقره‌گون، چون قرص مه می‌داشت بالا بود؟
و آن سیه‌چرده که می‌نالید پایین بود؟
اگر یک فرد انسان واحد یک بود،
این تساوی زیر و رو می‌شد.
حال می‌پرسم:یک اگر با یک برابر بود
نان و مال مفتخواران از کجا آماده می‌گردید؟
یا چه کس دیوار چین‌ها را بنا می کرد؟
یک اگر با یک برابر بود،پس که پشتش زیر بار فقر خم می گشت؟
یا که زیر ضربه شلاق له می‌گشت؟
یک اگر با یک برابر بود،
پس چه کس آزادگان را در قفس می‌کرد؟
معلم ناله‌آسا گفت:
بچه‌ها در جزوه‌های خویش بنویسید:
«یک با یک برابر نیست...»
شعر از:خسرو گلسرخی
۱۳ آبان سبز
مثل اینکه نمیشه 13 آبان رو تهران باشم،پس گفتم حداقل یه مطلبی در این مورد بنویسم تا شاید سهمی در این حرکت جنبش سبز داشته باشم. بی تردید این حضور و اعلام وجود ها اگر نه در کوتاه مدت، که در بلند مدت نتایج خوبی رو نه تنها برای جنبش سبز که برای ایران به ارمغان خواهد آورد، به شرطی که بتونیم عاقل، منطقی، صبورانه و زیرکانه رفتار کنیم. شاید مهمترین موضوع اینکه، با حداقل هزینه ها این حرکات انجام بگیره، در واقع، حالا که نمیشه اون هایی رو که در زندان هستند رو، آزاد کرد پس باید طوری رفتار کنیم که به تعدادشون افزوده نشه. جنبش سبز در این مدت نشون داد که از قدرت خلاقیت و ابتکار بالایی بر خورداره که نمودش رو در شعارها می تونیم ببینیم، پس بهتره از دادن شعارهایی که بهانه به دست انسان هایی که مترصد فرصت هستند تا برخوردی خشن رو داشته باشند ندیم، ضمن اینکه باید حواسمون باشه که تاریخ ما نشون داده که مشکلات این کشور با تغییر حکومت حل نمیشه و تنها اتفاقی که در این میان می افته جابجایی حاکمان ِ و چون تقریبا همگی تحت تاثیر یک نوع فرهنگ هستیم که برخی خصلت های نامناسب رو به ما منتقل کرده و بسیاری هم تلاشی برای یک تحول فرهنگی انجام نمیدن، حاکمان جدید هم، از عهده اصلاح امور بر نمیان و در نهایت یا به فکر ماندگاری خودشون در قدرت می افتند با هر هزینه ای که به مردم تحمیل یشه، یا اسیر ساختارها میشند و عملا ادامه دهنده راه پیشینیان و البته متاسفانه عده ای هم ابلهانه و متوهمانه فکر می کنند تنها اون ها هستند که ناجی ملتند و پر پیداست که چه بر سر مردم نمیارن!. بنابراین فکر کنم با من هم عقیده باشید که مشکل ما با تغییر نام از جمهوری اسلامی به جمهوری ایرانی حل نمیشه، بلکه ما باید علت رو در جاهای دیگه ای جستجو کنیم و به این بیاندیشیم که چرا بعد از این همه مدت هنوز قانونگرایی، نه در میان حاکمان، که در میان جامعه نیز نهادینه نشده و به هزاران چراهای دیگه بیاندیشیم. پس باید یکبار و برای همیشه یک ساختار رو بپذیریم و سعی در مبارزه درون نظام داشته باشیم با تمام موانعی که بر سر راه ما وجود داره، چون مطمئنآ نتایجش بیشتر و بهتر از تلاش برای تغییر رژیم است. و اینجاست که سخنان مهندس موسوی در خصوص تشکیل شبکه های اجتماعی و زندگی کردن راه سبز امید و پرهیز از رفتارهای خشن به کارمون میاد.بهر حال امیدوارم 13 آبان هم، مانند روز قدس برای جنبش سبز ماندنی بشه با حداقل هزینه ها و عظمت و بزرگی سبزها یکبار دیگه به رخ کشونده بشه انشالله. بی تردید دست خدا هم، با کسانی است که در برابر ظلم، ستم، فریب و استفاده ابزاری از دین قیام می کنند و باور دارند که حق گرفتنی است.یا علی
